Heat vs Celtics (LeBron Güzellemesi)

LeBron'un ne yaptığını anlamak için istatistik kağıdına bakmak yetmez (45 sayı. 15 ribaunt. 5 asist. Playoff'larda en son bu sayılara ulaşan kim? Wilt.). Yaptıklarını sayılarla ifade edebilmek mümkün değil. Anahtar kelimeler belli: Konferans Finalleri, elenme maçı. Boston Garden[1]. LeBron hem kendisinin, hem de Miami'deki Big 3'nin tarihteki yerini belirlemek için maça çıkıyordu. Muhtemel mağlubiyet onu yalnızca evine göndermeyecek, en az 1 sene boyunca cehenneme mahkum edecekti; "LeBron baskıyı kaldıramadı... Şımarık bir çocuk... Miami şampiyonluk kazanamaz..." LeBron'un yeteneklerini herkes biliyor. Senelerce dillerden düşmeyecek efsanevî bir performans için bu defa tek şeye ihtiyacı vardı: Mutlak konsantrasyon.

Maçın başından sonuna dek hedefe kilitlenmiş bir güdümlü füzeye benziyor, önüne çıkan tüm engelleri parçalayıp yutuyordu; rakip oyuncuların dirayeti, seyircilerin ateşi, takım arkadaşlarının sallantılı performansları (Tek bacak Dwayne, Karındeşen Chris)... Zaten playoff'larda 30 sayıyla oynadığını biliyoruz ama dün akşam, 2007'deki Detroit maçından beri ilk kez the chosen one'a dönüşmüştü. Maçı seyredenler ne demek istediğimi anlamışlardır muhtemelen. Akıl&mantık ikilisini tamamen kaybettiğimi hissettim bir an; sanki manyağın teki beynime osuruyordu.

Nasıl odaklandığını anlatabilmek için küçük bir istatistiğe başvuracağım: post'ta tam 15 sayı buldu. Seri genelindeyse toplam 22 sayı bulabilmişti. Rakip kısaları fiziğiyle ezdi, kalıplı oyuncularla eşleşince sürekli topsuz hareket ederek boşa çıktı. Delirmiş bir suikastçiye benzetebiliriz; istediği her noktadan şut atıyordu. Hücum performansıyla takım arkadaşlarına ilham verdi hatta.

Pek önemli değil ama başka oyuncuların tweet'lerinden birkaçını da ekleyeyim:

Brandon Jennings: LeBron'u asla böyle bir yüz ifadesiyle görmemiştim.

LaMarcus Aldridge: LeBron eve dönmemeye kararlı.

Jarrett Jack: LeBron 90 sayı atacak.

Jonny Flynn: Pekala, artık saygısızlaşmaya başladı.

Tony Allen: Büyük oyuncular, büyük anlarda büyük oynarlar.

Andre Iguodala: Muhteşem bir cevap.

Maça dönersek, Paul Pierce'ın yalnızca 2 kere serbest atış kullandığını görüyoruz. Garnett hologramik bir performans gösterdi. Rondo 7 top kaybı yaptı. Takım hâlinde 14'te 1'le 3'lük attılar. Hatta seyircinin bile guard'ı düştü[2]. Heat 5. maçın özellikle ilk devresinde hareket etmeye üşenen, weakside savunmasını unutan bir grup koalaya benziyordu. Bu defa LeBron'dan aldıkları ilhamla bir saniyeliğine bile odak noktalarını kaybetmediler. Celts'in şut performansı şöyle:

7. maça gidiyoruz. Senelerdir mental zaafları ve büyük anlarda içine düştüğü istikrarsızlıkla eleştirilen LeBron, kariyerinin en önemli günlerinden birini yaşayacak; eğer kaybederse dün akşam yaptığı hemen her şey unutulacak muhtemelen. Celtics'in daha iyi oynayıp oynayamayacağı meçhul. Belirsizlik içinde gerilip kaldık, ağzına kadar Hall of Famer dolu bu garip seride neler yaşanacağını bilmiyoruz. Gergin playoff atmosferi mi istemiştiniz? Doğu Konferansı Finalleri 7. Maç kutlu olsun.

_______________________

[1]Heat, Boston'da son 16 maçın 15'ini kaybetmiş. LeBron, Celtics'in Büyük 3'lüsüne karşı (yani 2008'den beri) Garden'daki playoff maçlarında 8 mağlubiyet (bu maçlarda yalnızca %40'la 26.4 sayı attı), 2 galibiyet almış.

[2] Garden'daki pek çok taraftar maçın bitmesini beklemeksizin salonu terk etti. Belki de Garnett ve RayRay'i son kez kendi takımlarında izlediler. Neyse ki kalanlar dakikalarca let's go Celtics tezahüratı yaptı da bir önceki maç, "tribünler yıkılıyordu, tek kelimeyle bayıldım amk" diyen KG konsantre adrenalinle dolmuş oldu. Unutmadan, Celtics taraftarı maç sonunda LeBron'un kafasına içecek dökerek, Miami'ye karşı besledikleri derin sevgiyi gösterecekti (Gerçi bu hareketi good job good effort kid'in yaptığını söyleyenler de var.).